Bizi rakam değil, enflasyon korkutuyor. Bugün hesaplıyoruz maliyetleri yarın değişiyor. Artık bundan yorulduk, biz de İBB’de… Biz maliyeti karşılamaktan, İBB ise bütçe ayarlamaktan bıktı. Herkes kendince haklı. Yeni sözleşmenin yaşattığı mutluluk enflasyona boyun eğmez umarım.
2020 yılından beri ÖTİS’teyiz. Durmadan maliyet güncellemesi derdindeyiz. Her gün yeniden sabit maliyet tablosu düzenliyoruz. Son 3 yılımız hep böyle geçti. Biz hesapladıkça maliyet daha da artıyor. Başka konu konuşamaz, başka sorun çözemez olduk. Oysa tabi ki başka sorunlarda var ama konu para olunca diğerleri mecburen öteleniyor.
2024 yılı sabit maliyet tablosu Şubat ayında İBB Meclisi’nden geçti. Bu büyük bir başarıdır. İlk kez bu kadar hızlı atlattık bu süreci. En azından Haziran ayına kadar artık diğer konulara daha rahat eğileceğiz. Beklentimiz belki daha yüksekti ama oransal olarak bakılınca da gayet yüksek bir seviye. Sorun enflasyon verileri ile yaşanan piyasa fiyatlamasının farklılığından kaynaklanıyor. Ancak önemli olan seçimlerden önce bu işi bitirmiş olmaktı.
Şuan tek korkumuz enflasyon. Geçmiş yıllarda ki gibi bu rakamları 1-2 ayda erimesinden korkuyoruz. Bu durumda yeniden güncelleme sürecine gireceğiz. Oysa daha çalışılacak konumuz var. Biz onları önceliklendirmek istiyoruz.
Otobüsler Yenilenmeli
Araçlarımız çok eskidi. 2012-2013-2015 model çok araç var. Hatta şuan araç yenileme bedeli alamayan esnaflarımız da var. Buna rağmen esnaflarımız araç değişemiyor. En önemli sebebi ile ödemelerde ki düzensizlik. Zaten krediler çok yüksek, bir de para alınamayınca! Kredi ödeyememekten herkes kokuyor.
Sektörümüzün değerli bayilerinden Atalay Otomotiv’e gittik geçtiğimiz günlerde. Emre Atalay ile yeni araç fiyatlarını konuştuk. Şuan 7 Milyon TL civarında yeni bir otobüs. Bayilerimiz her konuda destek olmaya çalışıyor ama esnaf böyle bir borca cesaret edemiyor. Çünkü ödemeler düzensiz.
Vaatler Bizim Üzerimizden
Belediye başkan adayları yine vaatlere başladı. Ve bakıyorum vaatlerin %80’i ulaşım ve otobüsler üzerinden. Biri annekart diyor, diğeri babakart. Biri öğrenciye indirim diyor, diğeri ücretsiz kalemler ekliyor. Sanki koca şehrin tek sorunu otobüs yolculuğu.
Tüm bu vaatler birleştikçe havuza toplanan para düşüyor. Ulaşımın maliyetine toplanan para yetmiyor. Sözleşme süreçlerinde de bize “para yok” deniliyor. Yahu para olmamasının sebebi otobüsçü değil ki. Bizim üzerimizden onca vaat veriliyor ama bize bir vaat verilmiyor. Bence artık ucuz ulaşım vaatlerinden vazgeçilmeli. Aksi halde işte sonuç! Yolculuk gelirleri gidere yetmiyor. Belediyeye büyük bir külfet oluşturuyor. Otobüsler eskiyor. Hem kamu hem de bizler araç yenileyemiyoruz.
Bu şehrin kaliteli ve konforlu bir ulaşıma ihtiyacı var, ucuz ve aksama riski taşıyan bir yapıya değil. Turizm şehrimiz İstanbul, dünyaya açılan kapımız. Ama esnafımız lastik değişirken 10 kere düşünüyor. Otobüsleri 10-15 yaşında. Değişim aralığımız 5-6 yıl olmalı aslında otobüslerin. Çünkü çok yoğun bir tempoda çalışıyor bu araçlar. Ama nasıl değişeceğiz?
Çözüm Köklü Değişimde
Usulsüz kart kullanımı had safhata. Öğrenci kartı imkanı çok suiistimal ediliyor. Başkasının kartını kullananlar tahminlerden fazla. Bu konuda denetim ve caydırıcı bir ceza yok. Acilen yolculuk gelirleri artmalıdır. Denetimler ile usulsüz kullanımlar tespit edilmelidir. Tarife ücretleri işin olması gereken rakamlarına kavuşturulmalıdır.
Facebook Yorum
Yorum Yazın